اسیدی فایرهای خوراکی هستند که به خوراک دام و طیور اضافه می شوند تا pH خوراک و دستگاه گوارش و سیتوپلاسم میکروبی را کاهش داده تا مانع از رشد فلور میکروبی پاتوژن در روده گردد. این ممانعت سبب کاهش رقابت فلور میکروبی برای کسب مواد مغذی از میزبان شده و سبب بهبود رشد و عملکرد جوجهها میگردد. آنها به عنوان ضدکپک هم عمل میکنند. میزان مصرف آنها تا ۰.۲۵ درصد جیرهغذایی است. اکثر اسیدها مؤثر هستند و میزان تأثیرگذاری آنها تا وقتی است که به صورت فرار درنیامدهاند. اسیدهای آلی طی بیش از ۲۵ سال و به طور گستردهای در پرورش خوکها مصرف شده و اخیراً مصرف آنها در طیور مرسوم شده است. اثرات ضدمیکروبی یون اسیدهای آلی در کنترل جمعیت باکتریایی در بخشهای بالایی دستگاه گوارش با اثرات مثبتی همراه بوده است. اسیدهای معدنی (غیرآلی) از قبیل HCL و H3Po4 به رغم کاهش pH فاقد چنین اثرات مفیدی هستند.
ساختمان شیمیایی اسیدی فایر
اسیدی فایر در واقع اسیدهای آلی کربوکسیلیک می باشند. در واقع اسیدی فایرها دارای عامل COOH- می باشند. اسیدهای آلی کوتاه زنجیر که تعداد کرین موجود در ساختمان آنها بین ۱ تا ۷ کربن می باشد دارای خاصیت ضد میکروبی می باشند. این اسیدهای آلی که خاصیت ضد میکروبی دارای ویزگی هایی می باشند که به برخی از آنها اشاره می شود:
تعدای از اسیدهای آلی کوتاه زنجیر دارای یک عامل کربوکسیلیک بوده و دارای ساختمان ساده ای می باشند که از آن جمله میتوان به اسید فرمیک (H-cooH)، اسید استیک (CH3-COOH)، اسید پروپیونیک (CH3-CH2-COOH)، اسید بوتیریک (CH3-CH2-CH2–COOH) اشاره کرد.
اسیدهای آلی کوتاه زنجیر کربوکسیلیک که دارای عامل هیدروکسیل (OH) می باشند. اسیدلاکتیک، اسیدمالیک، اسیدتارتریک و اسید سیتریک در این گروه قرار می گیرند.
اسیدهای آلی کوتاه زنجیر کربوکسیلیک که دارای پیوندهای دوگانه در ساختار خود می باشند. اسید فرمیک و اسید سوربیک در این گروه قرار می گیرند.
اسیدهای آلی کوتاه زنجیر اسیدهای ضعیفی هستند که Pka آنها بین ۳ تا ۵ می باشد.
عملکرد اسیدهای آلی
۱- کمک به حفظ pH مطلوب در معده و تصحیح عملکرد آنزیم های پروتئولیتیک
۲- افزایش هضم پروتئین در معده
۳- تحریک مصرف خوراک.
۴- ممانعت از رشد باکتریهای بیماریزا (پاتوژن)
۵- بهبود قابلیت هضم پروتئین و انرژی با کاهش رقابت میکروبی برای رقابت برای مصرف مواد مغذی با میزبان و کاهش اتلاف نیتروژن آندوژنوس.
۶- کاهش شیوع عفونتهای تحت کلینیکی و ترشح میانجی ایمنی.
۷- کاهش تولید آمونیاک و سایر متابولیتهای میکروبی کاهنده رشد.
۸- افزایش ترشحات پانکراس و اثرات تروپیک روی مخاط دستگاه گوارش
پاسخ به دیدگاه