اهمیت تولید خوراک با کیفیت
امروزه ثابت شده که جیره های پلت موجب افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل خوراک در طیور می شود.تحقیقات زیادی در این مورد صورت گرفته که حاکی از عملکرد مناسب پرندگان تغذیه شده با خوراک پلت نسبت به خوراک های مش را نشان می دهد. علاوه بر بهبود عملکرد حیوان، جابجایی راحت و کاهش هدر رفت خوراک، از مزایای دیگر خوراک پلت است که مورد توجه کارخانجات نیز قرار دارد. فرآیند پلت، موجب افزایش دانسیته خوراک شده که بدین ترتیب حجم زیادتری از خوراک قابل نگهداری است. در مقایسه با خوراک های مش، افزایش سیالیت مواد توسط اوگرهای مارپیچ و کاهش مشکلات در حین تخلیه، از مزایای قابل توجه خوراک های پلت می باشد.
با ژلاتینه شدن نشاسته و تخریب پروتئین در حین فرآوری خوراک (پلت سازی)، اجزای خوراکی مانند سنگ آهک که معمولا از بافت خوراک جدا میشود، به هم چسبیده و نوعی اتصال بین آنها برقرار می شود. کیفیت خوراک های پلن باید به اندازه ای باشد که در حین جابجایی خاکه کمتری ایجاد کند. نتایج آزمایشات نشان دادند که پلت های با کیفیت با کاهش تولید خاکه، افزایش وزن و ضریب تبدیل در پرنده را بهبود داده است. باید خاطر نشان کرد که تولید پلت با کیفیت بالا کار راحتی نیست و به میزان تولید کارخانه وابسته است، از این جهت بهبود در عملکرد رشد، متاثر از میزان تولید خواهد بود.
جهت افزایش میزان تولید می توان با کاهش مدت زمان ماندگاری در کاندیشنر، افزایش حجم تولیدی دستگاه و ایجاد تغییراتی در دای یارولر به این هدف رسید، بعلاوه حرارت منتقل شده به خوراک نیز از طریق سایش یا برش دستگاه ، کاهش خواهد یافت. از طرفی با افزایش قابلیت عبور دهی مواد و کاهش تخریب پروتئین و ژلاتینه شدن نشاسته، اتصال اجزای خوراکی نیز کمتر خواهد شد که خود می تواند عامل سستی و کاهش مقاومت پلت های تولیدی باشد. تحقیقات نشان داد که تغذیه پرنده با پلت های دارای ۴۵ درصد خاکه در مقابل ۲۵ درصد، موجب کاهش ۵ درصدی وزن بدن در ۴۹ روزگی شده است.
عوامل واسطه انرژی تولیدی، نسبت به پلت کردن واکنش می دهند
بعد از مشخص شدن تاثیر سطوح بالای سطوح نرم بر میزان رشد پرنده، محاسبه تغییرات فیزیکی و شیمیایی پلت در حین فرآوری، اهمیت بیشتری یافت. با افزایش سن پرنده، تمایل به مصرف جیره های پلت نسبت به مش بیشتر می شود چون پرنده میزان برداشت خوراک را با اندازه حفره دهانی خود تطبق می دهد. همانطور که می دانیم فر آیند پلت موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی می شود، اما آسیاب مجدد این پلت ها، نتوانست همان نتیجه را به دنبال داشته باشد. بدین ترتیب می توان به اهمیت شکل فیزیکی خوراک پی برد. در طی فرآیند پلت، فاکتورهای ضد تغذیه ای غیر فعال شده و با تاثیر آنزیم آلفا آمیلاز بر نشاسته، قابلیت انحلال پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای افزایش می یابد. به دنبال افزایش خوش خوراکی و تمایل حیوان برای مصرف، افزایش وزن بیشتر و نیاز نگهداری بالاتر در پرنده مشاهده می شود.
به دنبال آزمایشات صورت گرفته مشخص شد که اگرچه هردو گروه تغذیه شده با خوراک مش و پلت، میزان مصرف یکسانی داشتند اما پرندگان تغذیه شده با پلت زمان کمتری را برای مصرف صرف کردند. همچنین مطالعات جدید واکنش های مشابهی بین دو گروه تغذیه شده با پلت و مش نشان دادند. بنابراین می توان افزایش رشد در مصرف خوراک های پلت را با مصرف انرژی کمتر مرتبط دانست. جوجه هایی که از خوراک پلت تغذیه می کنند تقریبا ۴ درصد از زمان را صرف مصرف خوراک می کنند در حالی که این موضوع در تغذیه با خوراک مش ۱۵ درصد است.
بنابراین با کاهش انرژی نگهداری و افزایش سنتز پروتئین و چربی در جوجه های در حال رشد، میزان انرژی تولیدی افزایش خواهد یافت. محققان نشان دادند افزایش دانسیته جیره از طریق پلت کردن، تاثیری بر انرژی قابل متابولیسم جیره ندارد اما انرژی تولیدی را افزایش می دهد. عدم افزایش انرژی قابل متابولیسم پیشنهاد می کند که پلت کردن قابلیت هضم ترکیبات جیره را بهبود نمی دهد، در حالیکه افزایش در مقدار انرژی تولیدی افزایش در انرژی خوراک پلت را نشان داده است. تغذیه پرنده با جیره های پلت، تمایل به مصرف خوراک را بیشتر کرده و نشان داده که واکنش رشد به دلیل اختلاف در خوراک مصرف ایجاد شده است.
کیفیت پلت و راندمان آن
تولید پلت با کیفیت بالا و کاهش ذرات نرم (خاکه) در حین جابجایی و انتقال، بر میزان رشد پرنده تاثیر گذار است. یکی از مهمترین عوامل در کیفیت پلت، فرمولاسیون جیره است. در این رابطه اثرات مفید گندم و یا اندوسپرم ذرت بر میزان مقاومت پلت مشخص شده است. کاندیشنینگ وپلت بر میزان انحلال پذیری گرانول های نشاسته، تاثیر گذار هستند. با شکسته شدن دیواره سلولی و افزایش ویسکوزیته مواد، نشاسته به حالت ژلاتینه درآمده و موجب اتصال اجزای خوراک به هم می شود. غلات حاوی پروتئین بالا مثل گندم نسبت به ذرت چسبندگی بیشتری ایجاد خواهد کرد.
چربی با کیفیت پلت نسبت عکس داشته و بر عملکرد جوجه های گوشتی نیز موثر است. برای ژلاتینه شدن نشاسته، تخریب ساختار گرانول ها توسط حرارت و جذب اب لازم است. با افزایش میزان چربی و لغزانندگی مواد، میزان ساییدگی مخلوط با دای کاهش یافته و به دنبال آن مقدار ژلاتینه شدن نیز کاهش میابد. افزودن چربی به مخلوط در حین میکس عمل متعارفی در صنعت نیست، از طرفی استفاده از اجزای خوراکی حاوی روغن بالا مثل ذرت یا سویای پرچرب نیز افت کیفیت پلت را به دنبال دارد. در جیره های دارای چربی بالا و خوراک هایی که ذرت از اجزای اصلی آن است، استفاده از پلت بایندر کمک بسیار خوبی برای حفظ استحکام پلت است. بنتونیت سدیم و لیگنوسولفونات کلسیم از جمله بایندر هایی هستند که در جیره های حاوی سطوح بالای چربی، موجب افزایش مقاومت پلت می شوند.
گندم یا گندم نیمه نیز بعنوان پلت بایندر طبیعی شناخته شده اند. اندازه ذرات مش علاوه بر تاثیر بر فرآوری خوراک (از نظر فیزیکی)، بر کیفیت پلت و عملکرد پرنده نیز تاثیر بسزایی دارد. محققان نشان دادن که اسیاب درشت ذرت در جیره مش موجب بهبود ماندگاری کلسیم گردید. همچنین با اندازه گیری فسفر در خاکستر استخوان مشخص شد که کاندیشنینگ بخار و پلت، قابلیت دسترسی این ماده مغذی در جیره های حاوی ذرت، کنجاله سویا و سبوس گندم را افزایش داد. آنها معتقد بودند که افزایش فسفر قابل دسترس بر نسبت کلسیم به فسفر و جذب کلسیم تاثیر منفی دارد. این موضوع بی ارتباط با عدم ماندگاری کلسیم در آسیاب درشت یا خوراک کرامبل نیست. در آزمایشی مشاهده شد که جیره های مش حاوی ذرت نرم، انرژی قابل متابولیسم بالاتری نسبت به ذرات درشت داشت که این اختلاف در جیره های پلت شده معنی دار بود. آسیاب نرم مواد موجب افزایش سطح تماس نشاسته شده و با افزایش باند شدن پروتئین، مقاومت و استحکام پلت را بهبود می دهد. در بررسی آسیاب ذرت، مشاهده شد که آسیاب نرم ان بر مقاومت پلت و یا عملکرد جوجه های گوشتی تاثیر نداشت. استحکام بیشتر با استفاده از ذرت یا سور گوم آسیاب شده و توری ۲/۳ میلی متری بدست آمد. به نظر می رسد اثر تفاوت اندازه ذرات نسبت به مصرف انرژی و مقدار عبور دهی، اهمیت کمتری داشته باشد.
شکل خوراک و نیاز اسید آمینه
تحقیقات نشان دادند که مقدار انرژی قابل متابولیسم جیره با بهبود کیفیت پلت کاهش یافت، بدون اینکه بر میزان رشد تاثیر داشته باشد.
در مقایسه بین خوراک پلت و مش ، به دلیل افزایش سنتز لیپید در مقابل پروتئین ، میزان چربی محوطه بطنی در خوراک های پلت افزایش نشان داد. برای پوشش انرژی کاهش یافته، اگر مصرف خوراک پلت افزایش یابد میزان انرژی رشد از حد مورد نیاز بیشتر خواهد شد. بنابراین باید غلظت اسیدهای آمینه را افزایش داد. (به دلیل افزایش سنتز پروتئین)
محققان بررسی کردند که جوجه های تغذیه شده با جیره های کرامبل حاوی پروتئین پایین، افزایش وزن کمتری نسبت با تغذیه با مش داشتند. افزایش پروتئین جیره از ۱۸ تا ۲۳ درصد افت در افزایش وزن پرندگان تغذیه شده با جیره کرامبل را کمتر کرده و موجب افزایش وزن در جیره های مش می شود. غلظت لیزین در جیره به دلیل تاثیر آن بر انرژی و ماندگاری پروتئین، بسیار مهم است. خوراک دهی جیره پلت شده با نسبت حساس لیزین در بوقلمون ها نشان داد که باید بین لیزین و انرژی تولیدی، تعادل برقرار باشد.
بهترین عملکرد با لیزین بالا در جیره های پلت شده بدست آمد
مطالعاتی در زمینه اثر کاهش انرژی بر قابلیت هضم لیزین در جیره های پلت انجام شد و چگونگی تاثیر آن در عملکر رشد ۱۶ تا ۳۰ روزگی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت.
تغذیه با جیره های مش با غلظت بیشتر از ۸۵ درصد لیزین قابل هضم تاثیری بر بهبود رشد نداشت. کاهش راندمان انرژی در جیره های حاوی ۷۵ درصد لیزین به فرم پلت مشاهده شد.
استفاده از حد آستانه لیزن در جیره های پلت، موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک میشود.
ضریب تبدیل در پرندگان تغذیه شده با مش با غلظت بیشتر از ۹۵ درصد لیزین قابل هضم، تاثیر قابل توجهی نداشت. در حالیکه بیشترین ضریب تبدیل خوراک در پرندگان تغذیه شده با خوراک های پلت، ۱۵/۱ درصد مشاهد شد.
پرندگان تغذیه شده با پلت بطور معنی داری مصرف خوراک بیشری داشتند ( با اختلاف در مصرف حدود ۴۰ گرم)
پاسخ به دیدگاه